Tweet

Τα στοιχεία είναι εν πολλοίς γνωστά και δεν εκπλήσσουν αλλά έρχονται να εξηγήσουν εν μέρει γιατί έχουν ενταθεί σε τέτοιο βαθμό οι ανησυχίες για την υγεία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, ύστερα από τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις και γιατί κρίνεται αναγκαία η εξέταση ενός σχεδίου προστασίας ενεργητικού.  

Σύμφωνα να την Ναυτεμπορική που δημοσιεύει την έκθεση της EBA κατά μέσο όρο ο Δείκτης Κάλυψης Ρευστότητας στην Ε.Ε. είναι 145%. Στις περισσότερες χώρες κινείται μεταξύ 100% και 200%, ενώ σε ορισμένες, όπως η Λετονία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Σλοβενία υπερβαίνει το 300%. Εξαιρετικά υψηλός είναι επίσης σε Λιθουανία και Κύπρο, υπερβαίνοντας και στις δύο περιπτώσεις το 200%. 

H EBA βεβαίως εξηγεί ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι ειδική περίπτωση. Η οξεία κρίση χρέους ανάγκασε τις ελληνικές τράπεζες να νομισματοποιήσουν το μαξιλάρι ρευστότητας, με αποτέλεσμα ο δείκτης LCR να βυθιστεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Η δυνατότητα νομισματοποίησης των ρευστοποιήσιμων στοιχείων ενεργητικού προβλέπεται στο Άρθρο 412 (1) του CCR σε τέτοιες έκτακτες περιπτώσεις. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν υποβάλλει σχέδια για την αποκατάσταση των δεικτών LCR. 

Τι σημαίνει όμως ο δείκτης να βρίσκεται αρκετά χαμηλότερα του 100%; Ουσιαστικά ότι οι τέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες δεν διαθέτουν τα απαραίτητα ρευστά διαθέσιμα για να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενη οξεία κρίση ρευστότητας διάρκειας τριάντα ημερών. Είναι σαφές πως έχουν μείνει πολύ πίσω από τις ευρωπαϊκές ανταγωνίστριές τους. 

Σημειώνεται ότι χθες η επικεφαλής του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού της ΕΚΤ, Ντανιέλ Νουί, αποκάλυψε πως η κεντρική τράπεζα θα υποβάλει τις τράπεζες σε ειδική δοκιμασία ακραίων καταστάσεων ρευστότητας το 2019, μετά από αδυναμίες που διαπίστωσε στις αυτοαξιολογήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων. Στόχος της άσκησης αυτής είναι να διασφαλιστεί πως οι τράπεζες είναι έτοιμες να αντεπεξέλθουν σε ένα νέο σοκ. 

Αξίζει να θυίσουμε ότι ο LCR ήταν ένας από τους δύο νέους δείκτες, που δημιούργησε η Επιτροπή της Βασιλείας στον απόηχο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, μαζί με εκείνον της Καθαρής Σταθερής Χρηματοδότησης (NSFR). Απαιτεί από τις τράπεζες να διαθέτουν  επαρκή ρευστοποιήσιμα στοιχεία ενεργητικού υψηλής ποιότητας, δηλαδή μετρητά, κρατικά ομόλογα υψηλής διαβάθμισης και άλλα εύκολα ρευστοποιήσιμα χρεόγραφα, ούτως ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε ένα σενάριο μεγάλων εκροών για τουλάχιστον έναν μήνα. Από την 1η Ιανουαρίου του 2015 θεωρείται ελάχιστη απαίτηση ο εν λόγω δείκτης να υπερβαίνει το 100%.